راهنمای استفاده راه های دسترسی درباره ما حساب کاربری

جستجوی کتاب: برای اشتراک گذاری نظرات و دوستیابی با علائق مشترک!

کافه کوچه

فرزانه صفایی فرد

داستان‌های معاصر فارسی,

فارسی

کافه کوچه

خواهم خواند

درحال خواندن خواهم خواند خوانده شده خوانده نشده

میانگین 4.09 از 11 رای

ایمیل

نویسنده : فرزانه صفایی فرد

ناشر: شقایق

ژانر: داستان‌های معاصر فارسی

سال انتشار: 1399

تعداد صفحه: 357

تعداد بازدید: 165

;

یادداشت ها

مرورها و نظرات

ثمانه حسینی نعیمی

1400/01/23 00:12

(0) (0)

تا یک سال قبل هر از گاهی در کافه‌ای با دوستانم دیداری تازه می‌کردم ولی از زمان شیوع ویروس کرونا از لذت این دورهمی‌ها محروم شده‌‌ام و بسیار دل‌تنگ آن روزها هستم. چند روز پیش تصمیم گرفتم دل‌تنگی‌ام را با رفتن به کافه‌ای به نام «کافه کوچه» رفع کنم. بله درست متوجه شدید منظورم کتاب «کافه کوچه» نوشته ف. صفایی فرد (دنیا) است که انتشارات شقایق آن را چاپ کرده است.در این کافه با دختری به نام لیلی روبرو می‌شویم که تازه فارغ‌التحصیل شده است و مثل بسیاری از جوان‌ها جویای کار. از آن‌ جایی که لیلی به ضرب‌المثل "کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من" معتقد است، پاشنه کفش‌های خود را بالا می‌کشد و از این شرکت به آن شرکت در مصاحبه‌های استخدامی مختلفی شرکت می‌کند. گاهی هم برای رفع خستگی یا انتظار برای انجام مصاحبه بعدی سری به کافه کوچه می‌زند، جایی که یادداشتی روی بُرد آن، او را به دنبال کشف رازی می‌کشاند.کافه کوچه کتابی است سرشار از روح زندگی. روایتی ساده‌ و شیرین که عبارت "بخند تا دنیا به رویت بخندد" و بیت"آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع، سخت گیرد جهان بر مردمان سخت‌کوش" را در ذهن تداعی می‌کند. بسیاری از صحنه‌ها و روابط بین شخصیت‌ها آن‌قدر برای مخاطب آشنا است که داستان را برایش باورپذیر می‌کند و لحن طنز آن، لبخند را بر روی لب‎های او می‌نشاند. خلاقیت نویسنده در پردازش شخصیت‌ها به خصوص تضاد موجود در شخصیت عموکیو، شیطنت‌های ای‌کیوسان و سیاست‎های لیلی درموقعیت‎های مختلف به شیرینی داستان افزوده است. شاید اگر نویسنده کمی بیشتر به زندگی گیلبرت می‌پرداخت، داستان کامل‌تر هم می‌شد. تصویر کارگاه کوزه‌گری با کوزه‌های رنگارنگی که در ذهن ساختم برایم چنان جذاب است که گاهی در واقعیت به دنبال آن می‌گردم. اگر از زندگی روزمره خود خسته شده‌اید یا به دنبال تنوعی در نوع کتاب خواندن خود هستید، راه دوری نروید وارد کافه کوچه شوید و با نوشیدن جرعه‌ای لبخند رفع خستگی کنید و تنوعی هم به نوع کتاب‌ خواندن خود، بدهید.

سارا مسعودی نژاد

1400/01/17 00:02

(0) (0)

کافه کوچه را به پیشنهاد دوستای مرورنویسم شروع کردم. و الحق که انتخاب خوبی برای روزای عید بود. شاید کل داستان کتاب رو بشه تو چند خط خلاصه کرد اما این هنر نویسنده یعنی خانم صفایی فردِ که خیلی خوب تونسته مخاطب رو تو این 350 صفحه دنبال خودش بکشونه طوری که قصه حتی برای منی که عاشق داستانهای پرماجرا و شخصیتهای پیچیده ام هم ، دلچسب باشه. شخصیت اصلی یعنی لیلی، دختری عاشق پیشه اس که معتقده همه چیزِ زندگیش عادیه ، زیادی عادی. از چهره و ظاهرش گرفته تا خانواده و نداشتن شغلی با وجود مدرک دانشگاهی . اما خیلی دلش میخواد تقدیرش خوب باشه ، انقدر خوب که دهنِ میترا، همسر فعلی برادرش و دوست سابق خودش ، از تعجب وا بمونه .وقتی عزمش رو جزم میکنه که دنبال کار بگرده گذرش به کافه ای میافته که نسبت به زمان دانشجویی اش زیادی فرق کرده ، فضای کافه اینقدر براش دلنشینه که شروع میکنه به رویا پردازی و با دیدن تخته ای که هر کسی یادگاری روش چسبونده، یادداشتی نظرشو جلب میکنه، رو یادداشت با خطی خوش نوشته  : "شاید یه روز ... تقدیر تو رو به من برسونه! میانه ی تقدیر، حوالی شفق ، همین کوچه ، می بینمت"               این خیال پردازی جوری ذهنش را درگیر میکنه . که شمِ کارآگاهیش میاد وسط تا نوشته رو رمزگشایی کنه. باید بخونید تا ببینیدکه این دختر ساده ی دوست داشتنی با تقدیرش چه میکنه. خیلی زود از همون اول داستان متوجه طنز کلام لیلی میشید و شاید خیال پردازیهاش که با صدای درونش شروع میشه ، یه کم سردرگمتون کنه اما خیلی زود با شخصیتهای ذهنیش مثلِ روح باباش و مجنون فقط همراه نمی شید بلکه از وجودشون لذت می برید. فضاسازی قصه خوب بود خیلی جاهاشو دوست داشتم مثلِ کارگاه کوزه گری و خیلی وقتا هم با چشمِ لیلی به کوزه و گلدون و باغچه نگا کردم. اگر دلتون یه قصه آروم با نقش و نگارای رنگی و فضایی دور از هیاهو خواست، یکسر هم به کافه کوچه بزنید و به نوای سازش گوش بدید.

ماندانا خلیل‌زاده

1400/01/15 22:59

(1) (0)

به تقدیر و قسمت اعتقاد دارید؟چقدر تجربه‌ در این زمینه را داشتین؟به نظر شما چقدر تقدیر یا قسمت می‌تواند به تنهایی در زندگی ما نقش داشته باشه؟"کافه کوچه" جدید ترین اثر چاپی "دنیا صفایی فرد" از "نشر شقایق" در ۳۵۷ صفحه به چاپ رسیده است.لیلی به دنبال کار هر روز آگهی های روزنامه را چک می کند؛هر هفته به کافه می‌رود و در افکارش رویاپردازی می‌کند.یکبار که تصمیم می‌گیرد بر روی برد کافه یادگاری بنویسد، دست‌خطی توجه‌ او را جلب می کند که نوشته شده:" شاید یه روز.. تقدیر تورو به من برسونه! میانه‌‌ی تقدیر،حوالی شفق،همین کوچه" همین نوشته باعث می‌شود لیلی کنجکاو ما به فکر پیدا کردن نویسنده‌‌اش بر آید . کافه کوچه یک کتاب طنز و شاد است که لبخند را به لب‌های‌مان می‌آورد و گاهی با آن قهقهه می زنیم؛با وجود مونولوگ بودن داستان،اما خوش‌خوان است و روان پیش می‌رود.نویسنده در پس این ژانرِ طنز به خوبی به خواننده می‌گوید که لیلی چگونه با انگیزه و پشتکار مشکلات و دردسرها را پشت سر می‌گذارد؛با خنده و بدون غصه و ماتم گرفتن، چوب  را از لای چرخ ها برمی‌دارد و به جلو می‌رود،او در عین تلاش هایش سخت نمی گیرد و با هدف ادامه می‌دهد؛ مثال بارز "سخت میگیرد جهان بر مردمان سخت کوش" دنیا صفایی فرد با تبحر و طنازی نشان داد که تقدیر شاید سر راه‌ ما قرار بگیرد ولی مهم ما هستیم که چگونه از آن استفاده کنیم کنیم.در عمق داستان نویسنده پسر دوست بودنِ مادران ایرانی را هم با طنزی زیبا به تحریر درآورده است و همچنین تاثیر روح عزیزان از دست رفته در زندگی انسان که با نمکِ خاصی نوشته شده است. کتاب بدون هیچ اضافه گویی با روندی آرام و خطی ولی پر شور با عاشقانه‌ای ملایم پیش می‌رود. فضاسازی ها مناسب و قابل تصور است،بخصوص کارگاه کوزه گری "عمو کیو" که برای خواننده کاملاً قابل تجسم بود.نام‌گذاری های اول هر فصل مناسب و به جا بودند، نام کتاب و طرح روی جلد هم کاملا متناسب با موضوع کتاب است. ویراستاری کتاب بسیار خوب است.پیشنهاد می‌کنم لابه‌لای حجم عظیم کتابهای اجتماعی،جنایی،فلسفی، و...این کتاب را بخوانید و بخندید و لذت ببرید.

مونا بیگی

1400/01/09 10:06

(3) (0)

گاهی میان دغدغه و روزمرگی‌های زندگی، نوشیدن یک فنجان چای، صحبت کردن با عزیزی یا خواندن یک کتاب می‌تواند حالمان را خوب کند و فارغ از هیاهوی جهان، برای لحظاتی در دنیای رنگارنگ دیگری غرق شویم. کتاب کافه کوچه به قلم ف.صفایی‌فرد(دنیا) که از نشر شقایق منتشر شده از آن دست کتاب‌هایی است که لحظه‌های خوب و حالِ‌خوش را تقدیم خواننده‌ی خود می‌کند.داستان از آن‌ جایی شروع می‌شود که لیلی قبل از مصاحبه‌ی کاری‌ به کافه‌ای می‌رود که مشتری‌ها هر‌ کدام یادداشتی را از خود به یادگار می‌گذارند. لیلی هم تصمیم می‌گیرد این‌کار را انجام دهد که با یادداشتی روبه‌رو می‌شود. یادداشتی که حس کنجکاوی او را برای پیدا کردن رمز و راز آن قلقلک می‌دهد. باید دید تقدیر لیلی او را به مقصودش می‌رساند یا ماجراهای دیگری را برایش رقم می‌زند!در کافه کوچه نویسنده با زبانی طنز به موضوعات اجتماعی، روابط خانوادگی و مشکلات پیدا کردن شغلی مناسب با مدرک تحصیلی که این روزها یکی از دغدغه‌ی جوانان است، پرداخته. نویسنده با قلمی ساده، روان و به دور از اضافه‌گویی داستان شیرینی را قلم زده است. نام‌گذاری فصل‌های کتاب و انتخاب اسم‌های مستعار برای شخصیت‌ها (ایکیوسان، گیلبرت و...) یکی از زیبایی‌های کتاب است. شخصیت‌پردازی کتاب ملموس و قابل همذات‌پنداری‌ است.لیلی دختری به دور از هرگونه ادا و اصول، در عین سادگی یکی از شخصیت‌های دلنشین و دوست داشتنی کتاب است. حرف‌ها و فکرهایش و آن واقع‌بین بودنش یک جورهایی این را به من القا می‌کند که همه ما یک لیلی در وجودمان داریم. شخصیت ایکیوسان هم دیگر شخصیت بامزه و تُخس داستان است، با کارها و حاضرجوابی‌هایش به نمک کتاب افزوده. از نظر من اگر شخصیت گیلبرت حضور پررنگ‌تری داشت و در انتها عاشقانه‌ی کتاب بیشتر بود به جذابیت کتاب اضافه می‌شد. فضاسازی کتاب هم به زیبایی توصیف شده و خواننده را از کافه‌ کوچه تا کارگاه کوزه‌گری عموکیو همراه خود می‌کند.  اگر به خواندن کتاب‌های طنز همراه با عاشقانه‌ی آرام علاقه‌مند هستید؛ خواندن کافه کوچه را به شما پیشنهاد می‌کنم.

فریده هاشمی

1399/10/15 23:17

(6) (0)

اولین بار که عکسش را دیدم دلم برای آن نقش و نگارهای دلبرانه‌ی چهره‌اش لرزید و وقتی برای اولین بارگونه‌های سرخش را نوازش کردم تمام وجودم  پر از شوق رسیدن شد، ناخودآگاه دستم میان موهای نرمش کشیده شد و عطر دل انگیزشان مرا سرمست کرد، "کافه‌کوچه" را می‌گویم دومین دخترک کاغذی "ف.صفایی فرد" که در نشر شقایق متولد شده است و با طنز کلامش و البته  نگاهی عاشقانه برای خواننده دلبری می‌کند.لیلی قصه در جست‌وجوی شغل مناسبی‌ست و در یکی از روزهایی که از مصاحبه کاری برمی‌گردد پایش به کافه‌کوچه باز می شود. در این کافه به طور اتفاقی یادداشتی را پیدا می‌کند که ذهن رویاپردازش او را به سوی کشف راز آن یادداشت می‌کشاند... " کافه‌کوچه" روایتی ساده اما دلنشین دارد که با مخاطب از لبخند می‌گوید خاص‌ترین اتفاقی که می‌تواند روی چهره هر فرد طراحی شود و همچنین اشاره ظریفی دارد به این مسأله که گاهی می‌توان زندگی را با همه سختی‌هایش با معجزه لبخند آسان گرفت.وقتی کتاب را می خواندم دوست نداشتم حتی لحظه‌ای از عموکیو و ای‌کیوسان با آن شیرین‌کاری‌هایش چشم بردارم البته که از لیلی قصه‌ هم با آن تخیل جذابش نمی‌توان چشم پوشید اما سهم شخصیت گیلبرت و خانواده‌اش در داستان کم است که می توانست بیشتر باشد. فضاسازی‌های ‌مربوط به کارگاه عموکیو را هم دوست داشتم به قدری که وقتی کتاب تمام شد حس کردم من هم دلم یک کارگاه کوزه‌گری می‌خواهد.داستان ریتم آرام و لطیفی دارد اما آنقدر شما را غرق در خود می کند که متوجه رسیدن به پایان قصه نخواهید شد.  قلم نویسنده شیرین‌، روان و بدون اضافه‌گویی است هرچند گفت‌وگوهای لیلی با خودش در ابتدا کمی مرا سردرگم کرد اما در نهایت برایم دوست داشتنی شد. اگر هوای دلتان ابری است و به دنبال جرعه‌ای لبخند از ته دل با چاشنی عشق هستید شما هم راهتان را به سمت کافه کوچه کج کنید تا لبخند مهمان لب‌ها و دلتان شود.

حامد علی نژاد

1399/10/15 22:02

(5) (0)

بعضی کتاب ها هستند که از همان اول لبخند را مهمان لب هایتان می کنند و تا اخر داستان هم برایتان ادامه دار خواهد بود کافه کوچه از این دسته از کتاب هاست.کافه کوچه نوشته ی دنیا صفایی فرد روایت زندگی لیلی است. داستان از آنجا آغاز می شود که لیلی گذرش به کافه کوچه می افتد. در بخشی از این کافه هر شخص یادداشتی از خود به جا می گذارد لیلی هم تصمیم میگیرد این کار را انجام دهد که چشمش به یادداشتی میخورد که این متن رویش نوشته شده شاید یک روز... تقدیر تو رو به من برسونهمیانه ی تقدیر حوالی شفق کافه کوچهمی بینمتلیلی کنجکاو می شود که این یادداشت را رمز گشایی کند باید دید تقدیر لیلی قرار ست چگونه رقم بخورد؟داستان کافه کوچه علاوه بر عاشقانه های دلچسبی که دارد طنز دلنشینی هم درونش جریان دارد. القابی که لیلی به شخصیت های داستان نسبت میدهد به طنز ماجرا اضافه کرده است القابی همچون آنه شرلی، گیلبرت، ایکیوسان، نویسنده روان و به دور از اضافه گویی داستان را روایت میکند و همچنین داستان از کشش و تعلیق مناسبی برخوردار است که باعث می شود خواندن این کتاب با سرعت خوبی برایتان پیش برود کتاب نام گذاری زیبا و کاملا مناسب با محتوای آن فصلی که قرار است بخوانیم را داراست شخصیت های داستان از لیلی گرفته تا حتی عمو کیو با وجود خوبی ها و بدی هایشان دوست داشتنی بودند.شخصیت لیلی دختری رویا پرداز و عاشق رنگ و کوزه است از شخصیت باربد این داستان هم بخواهم بگویم یک پسر دهه نودی تخس و حاضر جواب که امروزه اطرافمان زیاد می بینیم و با وجود این خصوصیاتش نمیتوان دوستش نداشت در کل با شخصیت های این داستان به راحتی میتوانید همراه شوید و آن ها را درک کنید.اگر به دنبال خواندن کتاب کوتاه و روان و خوشخوان هستید که طنز درونش جریان داشته باشد کافه کوچه پیشنهاد من به شماست.

راضیه هاشمی

1399/09/11 13:21

(0) (0)

«در انتظار اجابت رؤیاها ... روی دیوار اتاقم پنجره می کشم...»لیلی، دختر رؤیاپردازیست که در دنیایی رنگی و خیالی زندگی می کند ، روزی که برای مصاحبه شغلی از خانه بیرون می زند سر از کافه کوچه در می آورد و متوجه تابلویی می شود که مشتریان کافه هرچیزی که به ذهن و دلشان رسیده روی کاغذ رنگی های کوچک نوشته و به آن چسبانده اند. ذهن خیال پرداز لیلی جلب یکی از نوشته های رازآلود این تابلو می شود و تصمیم به رمزگشایی می گیرد، تلاش لیلی برای حل معمای این نوشته و همچنین جستجوی شغل مناسب باعث حوادثی می شود که داستان رمان کافه کوچه را رقم می زند.خانم صفایی فرد از نویسندگان خوب سایت نودهشتیا بودند و کافه کوچه دومین رمان چاپی ایشان است که برخلاف کلاف(رمان چاپی اول) رمانی جدی و رئال، طنز و فانتزی گونه است که با نثری روان و دلنشین، شما را همراه با لیلی در جستجوی استقلال و خوشبختی به دنیای کارتون ها و قصه ها می برد.اگر دوست دارید فارغ از مصائب کرونا و دغدغه های اقتصادی، ساعتی از زندگی را با خنده و شادی طی کنید، رمان کافه کوچه انتخاب خوبیست.

فهیمه نیکوسخن

1399/09/10 23:58

(1) (0)

ماجرا از جایی شروع می شود که لیلی جویای کار ، خسته و ناامید از پیدا نشدن شغلی مناسب ، راهی کافه کوچه می شود تا اندکی استراحت کند . هنگامی که لیلی قصد خروج از کافه را دارد تابلویی بر دیوار کافه توجهش را جلب می کند . در همین هنگام یکی از پرسنل کافه به او کاغذ و خودکاری می دهد و از او می خواد تا به عنوان یادگاری جمله ای روی کاغذ بنویسد و روی تابلو بچسباند . لیلی در حال جابجا کردن کاغذهای روی تابلو و گشتن به دنبال جایی مناسب برای یادداشت خودش ، توجهش به کاغذی جلب می شود که روی آن با خط زیبایی نوشته شده :شاید یه روز ... تقدیر تو رو به من برسونه !میانه ی تقدیر ، حوالی شفق ، کافه کوچه                     می بینمت و از آنجایی که لیلی قصه ، دختر کنجکاوی است . به این فکر می افتد که از رمز و راز نهفته در این یادداشت با خبر شود . و این گونه تقدیر او را به نقطه ای می رساند که فکرش را هم نمی کند . کافه کوچه جدید ترین اثر خانم فرزانه صفایی فرد است که از نشر شقایق به چاپ رسیده است . داستانی کم حجم و لطیف که از ابتدا تا انتهای آن لبخند به روی لب مخاطب می نشاند . فضا سازی داستان بسیار عالی است به گونه ای که مخاطب می تواند در تک تک موقعیت ها خود را در کنار لیلی ببیند . شخصیت های داستان بسیار دوست داشتنی هستند  . لیلی که در عالم خودش برای هر کس اسمی می گذارد و مخاطب را همراه خود به دنیای رنگی رنگی اش می کشاند و مهیار که در تمام طول داستان آرامشش را به مخاطب منتقل می کند . و گل سر سبد کتاب باربد که با وجود سن کم بسیار شیرین زبان است . و حتی عمو کیوی بداخلاق. با این که داستان تم طنز دارد اما در آن خبری از شوخی های سخیف و الفاظ رکیک نیست و این از نکات مثبت کتاب است . اگر در این روزهای تلخی که میگذرانیم به دنبال کتابی هستید که حال و احوالتان را تغییر دهد ، کافه کوچه می تواند انتخاب مناسبی باشد .

غزاله بادپا

1399/08/20 02:45

(2) (0)

_ به تقدیر اعتقاد داری؟_خب... تقریبا ! خیلی چیزا دست خود آدم نیست!!! کافه کوچه دومین اثر از خانوم ف.صفایی فرد است که از نشر شقایق به چاپ رسیده است.کتاب با ورود لیلی به کافه کوچه شروع می شود.کافه ای که مشتریانش با نوشتن یادداشتی از خود یادگاری به جا می گذارن.لیلی هم به تبعیت از دیگران دوست داشت یادداشتی بنویسد امااز آنجایی هم که نمی تواند جلوی کنجکاوی خود را بگیرد چشمش به یادداشتی می افتد که رویش نوشته شده بود: شاید یه روز ... تقدیر تو رو به من برسونه! 《میانه ی تقدیر، حوالی شفق، همین کوچه 》خواندن این یادداشت باعث می شود که لیلی به دنبال کشف رمز آن جمله دوباره پا به کافه کوچه بگذارد و سرنوشت او را به دنبال تقدیر بکشاند.کتاب زبانی طنز داشت و یک عاشقانه ی آرامی بود. کتاب پر از شخصیتهای دوست داشتی بودلیلی دختر رویاپرداز داستان بود که در دنیای رنگ ها غرق شده بود او با دیدن هر فرد یک شخصیت کارتونی در ذهنش ثبت می شد و دیگر آن ها را با همان نام پیش خودش صدا می کرد مانند آنه شرلی ،گیلبرت و اکیوسان ...گیلبرت پسر دوچرخه سوارِ ساز رو دوش ... حتی عمو کیو  بداخلاق نیز به نوعی دوست داشتنی بودو این نشان دهنده شخصیت پردازی قوی نویسنده بود.کتاب به دور از هر گونه اضافه گویی و کشمکش های بی دلیل بود که باعث میشد روند خواندن سریع پیش برود.کتاب چهار فصل داشت با نام گذاری های زیبا و منحصر به فرد .که نام هر فصل با مضمون آن در ارتباط بود.اگر به دنبال یک کتاب طنز همراه با عاشقانه ای آرام هستید این کتاب بهترین گزینه برای شماست