کافه ژپتو

نویسنده : نغمه نائینی

ناشر: سخن

ژانر: داستان‌های معاصر فارسی عاشقانه

سال انتشار: 1399

تعداد صفحه: 838

تعداد بازدید: 45

خواهم خواند

درحال خواندن خواهم خواند خوانده شده خوانده نشده

میانگین 4.75 از 4 رای

ایمیل

یادداشت ها

مرورها و نظرات

الناز محمدی

1399/11/03 18:36

کافه ژپتو، نوشته‌ی نغمه نایینی، در سال ۹۹ از نشر سخن به چاپ رسیده.<br><br>زندگی، فاصله‌ی بین مرگ تا تولد است. چطور قرار است این فاصله پر شود؟ با دوستی‌ها، دلبستگی و وابستگی‌ها، عشق یا... دشمنی، کینه، نفرت و جدایی؟ میان غرولندها و دردهای‌مان، شاید گاهی لازم است سکوت کنیم، سربچرخانیم. ببینیم. بشنویم. بخوانیم و برقصیم و... دوست داشته باشیم. شاید یک‌دقیقه‌ی بعد مأمور تشریفات سر برسد و حتی چهل ثانیه فرصت نداشته باشیم، چه برسد به چند روز!<br>مهتا، دردانه‌ی خانواده‌ی پویان، دختری ساده و مهربان است. برای شاد کردن اطرافیانش و دیدن خنده‌هایشان، هر کاری که در توانش باشد می‌کند. نامزدی عاشق دارد، دوستانی نزدیک و پرمهر و... <br>اما نزدیک به جشن عروسی‌اش، متوجه راز بزرگی می‌شود که نقطه‌ی عطف قصه‌ی زندگی اوست. اتفاقی که، از مهتا، میراث محبت و تکامل از جهانی ناشناخته می‌سازد. <br>کتاب را با توجه به زمینه‌ای که ازش داشتم، شروع به خواندن کردم. کافه ژپتو، یک داستان سوررئال اما با فضایی کاملاً شناخته شده و به دور از اغراق است. نکات طلایی کار زیاد است. قلم گرم و پراحساس نویسنده، صحنه‌پردازی‌های خوب، شخصیت‌پردازی‌هایی که به‌شدت برجسته‌ هستند و تعلیقی که با وجود حجم بالای داستان، بسیار مناسب است. یکی از نقاط قوت کار، فلش‌بک‌های هوشمندانه و به موقع قصه بود. <br>با این‌که کار در دسته‌ی کارهای فانتزی قرار می‌گیرد اما منطق جهان خودش را به خوبی رعایت کرده. شخصیت خیام و سامی، بسیار دلنشین هستند و بیش از همه، مهتا! <br>رفتار آتیلا کمی جای سوال داشت اما پایانی که برای دیگر شخصیت‌ها در نظر گرفته شده بود، از ابتدای قصه، متناسب با احوالاتشان بود.<br>احساسات شناور در داستان، در صفحات پایانی، چنان نفس را تنگ می‌کند که وقتی کتاب را می‌بندی، همچنان بغض به گلو نیش می‌زند، اما قطعاً لبخند به لب مخاطب خواهد آمد. <br>در نهایت، اگر کارهای عاشقانه و سوررئال، با جهانی که قابل درک باشد و احساستان را در مشت خودش بگیرد تا تعریف معنای زندگی را یک‌بار برای خودتون توضیح دهید، حتماً «کافه ژپتو» را بخوانید. <br>پ.ن: این اثر اقتباسی است. اقتباس به معنای الهام گرفتن از اثری دیگر برای بازآفرینی است. در واقع نویسنده‌ی اثر جدید، می‌تواند از نگاه خود، ساختمان کلی اثری را که از آن الهام گرفته، به‌هم بزند و با وفاداری به مضمون، اثری تازه، با جهانی که مختص به خود اوست، خلق کند. در این اثر ظرافت‌های اقتباس به خوبی رعایت شده.<br>به خانم نایینی عزیز تبریک می‌گم. قلمتون درخشان و ماندگار💜

(1) (0)

فاطمه محمدی

1399/10/24 10:11

"تا نگاه می کنی وقت رفتن است...<br>ای دریغ و حسرت همیشگی! ناگهان چقدر زود دیر می شود!"<br>.<br>مهتا پویان، دختری جوان و ثروتمند است که در آخرین روزهای قبل از ازدواج، دچار یک سانحه شده و به کما می رود اما جایی درست میان مرگ و زندگی فرصتی به او داده می شود که به واسطه موفقیت در آن بتواند زنده بماند. فرصتی که در ابتدا برای مهتا آسان به نظر می رسد اما پرده از حقایقی بر می دارد که باید دید او می تواند سنگینی بار آن ها را بر دوش بکشد و از این فرصت به یک زندگی دوباره برسد یا نه ؟<br><br>"نغمه نائینی" در "کافه ژپتو" مهتا را با چالشی رو به رو می کند که عجیب اما خاص و پرهیجان به نظر می رسد.<br>داستان در زمان حال در جریان است اما به کمک فلش بک گریزهای کوتاهی به گذشته هم می زند.<br>تعلیق داستان به واسطه اتفاقاتی که می افتد در عین حجیم بودن آن بسیار بالا بوده و مخاطب را تا پایان با خود همراه می سازد.<br>نقطه ی قوت این داستان شخصیت پردازی خیلی خوب آن است و خاکستری بودن شخصیت ها حس همذات پنداری با آن ها را در مخاطب بر می انگیزد.<br>داستان دارای بعضی رخدادهای ماوراءالطبیعه است و نویسنده به خوبی توانسته آن را به تصویر بکشد اما این اتفاقات به گونه ای نیستند که فکر کنید با یک داستان تماما فانتزی رو به رو هستید. چون این داستان در دنیای واقعی و میان آدم ها در جریان است و غالب اتفاقات آن رئال می باشد.<br>نویسنده در این کتاب اعتمادی را به چالش می کشد که موقعیتی برای سوءاستفاده ی دیگران فراهم کرده است. <br>همچنین به ارزش لحظات و فرصت های زندگی اشاره می کند و به مخاطب یادآوری می کند که انسانها همیشه آن کسانی نیستند که ما می بینیم و می شناسیم و واقعیت همواره فراتر از ظواهر است.<br>در پایان اگر به داستان های عاشقانه - اجتماعی علاقه دارید پیشنهاد می کنم کافه ژپتو را بخوانید.<br>

(1) (0)

راضیه هاشمی

1399/10/20 16:41

«حسرت همیشگی<br>حرف‌های ما هنوز ناتمام...<br>تا نگاه می‌کنی<br>وقت رفتن است<br>باز هم همان حکایت همیشگی<br>پیش از آنکه با خبر شوی<br>لحظه عزیمت تو ناگزیر می‌شود<br>آی...<br>ای دریغ و حسرت همیشگی<br>ناگهان<br>چقدر زود دیر می‌شود»<br> (قیصر امین پور)<br> مهتا در تدارک مراسم عروسی خود به سر می برد که ناگهان، اتفاقی باعث بهم ریختن اوضاع و تغییر شرایط می شود و داستان رمان کافه ژپتو رقم می خورد.<br> کافه ژپتو درباره فرصت ها و از دست رفتن آنها، دوستی ها و قضاوت ها، تنهایی و امید است. داستانی عاشقانه با درونمایه ای ماورایی که طنز لطیف و در عین حال تلخی هم دارد، همچنین تعلیق بالایی که خواننده را با اضطراب انتظاری( حالا چی میشه) به دنبال خود می کشد.<br> این رمان سومین اثر چاپی خانم نغمه نائینی است با نثری شیوا و دلنشین که توسط نشر سخن چاپ شده است. به نظرم نویسنده به خوبی از پس داستان برآمده و شخصیت های رمان به اندازه اهمیتشان در روند داستان پرداخته شده اند. <br> اگر به داستان های عاشقانه، ماورایی علاقمند هستید، از خواندن این رمان لذت خواهید برد اما اگر وقت کمی دارید سراغش نروید چون اگر این کتاب را دستتان بگیرید تا تمامش نکنید نمی تواند آن را زمین بگذارید.<br>

(1) (0)

شمیم مروارید

1399/09/29 20:55

‌<br>«- بیشتر بهش میخوره اون جوجه‌هه باشه که همه‌ش دنبال پینوکیو می دوید.<br>+ یعنی دنبال تو؟... پس تو پینوکیویی!<br>- نه من همون ژپتوام که کسی دنبالش نبود.»<br>مهتا، تک فرزند خاندان ثروتمند پویان، در شرف ازدواج است. اما در لحظه ی آخر و درست نزدیک عروسی، در اثر یک تصادف مهتا به کما می رود و برگشتش به زندگی منوط به یک شرط است. شرطی که در ظاهر برای مهتا آسان به نظر میرسد اما آیا مهتا از اتفاقاتی که زیر پوست شهر اتفاق می افتد خبر دارد؟<br>.<br>داستان، روایت ندیده ها و نشنیده هاست. اتفاقاتی که به راحتی قابل فهمیدن نیستند. سوتفاهم هایی که به راحتی رفع شدنی نیستند. تصمیماتی که به راحتی گرفتنی نیستند.<br>قطعا اگر صرفا به عنوان یک داستان عاشقانه به کتاب نگاه کنیم در حق کتاب اجحاف کرده ایم چرا که «کافه ژپتو» داستانی عمیق است که پیام های ریز و درشت زیادی دارد.<br>روند کتاب غیر خطی است و نویسنده با فلش بک های به موقع و به اندازه به دوران دانشجویی مهتا و بازگو کردن اتفاقاتی که برای مهتا افتاده است جذابیت لازم را به داستان بخشیده است.<br>نویسنده به طور کاملا دقیقی درست در زمانی که باید، با طرح یک گره مخاطب را درگیر می کند و تعلیق را به خوبی حفظ می کند و بدون اطناب داستان را پیش می برد.<br>در ظاهر شاید موضوع اصلی کتاب فانتزی باشد و چنین اتفاقی در عمل ناممکن به نظر برسد اما روند کلی داستان و اتفاقات کلی آن کاملا رئال پیش می رود.<br>بخش پایانی داستان فکر می کنم شاید کمی نیاز به پرداخت بیشتر و توصیفات دقیق تر اتفاقات داشت و به نظر کمی زود داستان جمع بندی شد. به شخصه بعد از تمام اتفاقات دوست داشتم آخر داستان کمی بیشتر از عاشقانه های شخصیت ها میخواندم.<br>پرداخت به شخصیت های داستان مناسب و عمیق است. شخصیت هایی که شکل گرفته از عوامل کلی از گذشته و آینده هستند. تصمیماتشان حساب شده و بر طبق اصول خاص خودشان و شرایط خانواده‌شان است با تمام اشتباهاتی که گاهی در تصمیمات و کارهایشان می کنند؛ همین امر به همذات پنداری مخاطب و ملموس شدن شخصیت ها کمک شایانی می کند.<br>.<br>کتاب را بخوانید تا در کنار لذت بردن از یک داستان رئال،هیجانی و عاشقانه، درسهای زیادی از کتاب بگیرید و از زندگی لذت بیشتری ببرید.

(2) (0)